Verbum

вы́часацца ​¹, ‑чашацца; зак.

Стаць чыстым у выніку вычэсвання. Лён добра вычасаўся.

вы́часацца ​², ‑чашацца; зак.

Атрымацца ў выніку вычэсвання (пра вырабы з дрэва).

вы́часаць ​¹, ‑чашу, ‑чашаш, ‑чаша; зак., што.

1. Выдаліць з валасоў, шэрсці што‑н. грэбенем, шчоткай.

2. Апрацаваць валакно часаннем. Вычасаць лён.

вы́часаць ​², ‑чашу, ‑чашаш, ‑чаша; зак., што.

Вырабіць што‑н. з дрэва сякерай, склюдам. Вычасаць дошку.

вы́часка ​¹, ‑і, ДМ ‑цы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. вычэсваць ​¹ — вычасаць ​¹ (у 2 знач.).

вы́часка ​², ‑і, ДМ ‑цы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вычэсваць ​² — вычасаць ​².

вы́часкі, ‑аў; адз. няма.

Адходы пры часанні. Вычаскі з лёну.

вычвара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.

Разм. Вырабляць штукі, рабіць што‑н. незвычайнае; вытвараць. // Свавольнічаць, дурэць. Не так ужо заўсёды і смешна бывала, што.. [Мішка] гаворыць ці вычварае, гэты няўрымслівы, блазнюкаваты дзяцюк. Брыль.

вы́чварнасць, ‑і, ж.

Асаблівасць вычварнага.

вы́чварны, ‑ая, ‑ае.

1. Мудрагелісты, напышлівы. Вычварны ўбор. □ І гэты малады хвойнік, і гэты лес, і гэтыя хвоі зліваліся ў адну сцяну лесу, вырысоўваючы прыгожую вычварную лінію паваротаў. Колас.

2. Тое, што і пачварны. Вычварныя прывіды.

вы́членіць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Вылучыць асобныя часткі, члены чаго‑н.

вычляне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вычляняць — вычленіць.

вычляня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да вычленіць.