напрывалака́цца, ‑аецца; безас. зак., каго.
Разм. Прывалачыся ў вялікай колькасці. Напрывалакалася незнаёмых людзей.
напрывалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.
Разм. Прывалачы ў вялікай колькасці. Напрывалакаць бярвення.
напрыво́дзіць, ‑воджу, ‑водзіш, ‑водзіць; зак.
1. каго. Прывесці, даставіць у вялікай колькасці. Напрыводзіць гасцей.
2. чаго. Прывесці, паведаміць для падмацавання свайго меркавання значную колькасць чаго‑н. Напрыводзіць прыкладаў. Напрыводзіць цытат.
3. каго. Разм. Нарадзіць у вялікай колькасці (пра жывёл).
напрыво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-чаго.
Прывезці ў вялікай колькасці. [Рыгор:] — Нам усяго [дачка] напрывозіла: рабой паперы на сцены — аж дванаццаць трубак. А бабе — усяго. Лось.
напрывя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.
Прывязаць у вялікай колькасці. Напрывязваць коней. Напрывязваць стужак.
напрыганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-чаго.
1. Прыгнаць, прымусіць прыйсці, прыслаць у вялікай колькасці. Напрыганяць кароў на пашу. Напрыганяць рабочай сілы.
2. Разм. Едучы на чым‑н., кіруючы чым‑н., даставіць. Напрыганяць машын.
напрыго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Прыгарнуць да чаго‑н. або куды‑н. у нейкай колькасці. Напрыгортваць жару да чыгунка.
напрыду́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
1. Прыдумаць, вынайсці многа чаго‑н. Напрыдумваць загадак.
2. Разм. Прыдумаць у дадатак да сказанага многа чаго‑н. лішняга, не адпаведнага рэчаіснасць прыхлусіць.
напрыдумля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.
Тое, што і напрыдумваць.
напры́клад, пабочн.
Для прыкладу (ужываецца пры пералічэнні, пры паясненні слова ў сказе, для ілюстрацыі папярэдняга выказвання). На ўроках мовы праводзяцца розныя віды работ, напрыклад: дыктанты, сачыненні, ізлажэнні. □ [Ян:] — Кожны гаворыць тое, што яму хочацца, айцец Сцяпан. Я, напрыклад, не замінаю вам. Чарнышэвіч. [Паўлік:] — Усе могуць выказаць сваю думку. Але не гуртам, а па аднаму. Я, напрыклад, лічу, што прапанова Толі заслугоўвае ўвагі. Рунец.