Verbum

высокаадукава́ны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі адукаваны. Высокаадукаваны чалавек.

высокаале́йны, ‑ая, ‑ае.

З вялікім працэнтам алею. Высокаалейныя сарты сланечніку.

высокаапла́тны, ‑ая, ‑ае.

Які аплачваецца па высокіх тарыфах. Высокааплатная пасада.

высокаарганізава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае высокую арганізацыю, высокае развіццё; дасканалы. Высокаарганізаваная матэрыя.

2. Які ўмее добра арганізаваць сваю работу, наладзіць самадысцыпліну; дзелавіты, свядомы. Высокаарганізаваная асоба.

высокаблагаро́ддзе, ‑я, н.

У дарэвалюцыйнай Расіі — тытулаванне цывільных чыноўнікаў ад восьмага да шостага класаў і афіцэраў ад капітана да палкоўніка, а таксама іх жонак.

высокабялко́вы, ‑ая, ‑ае.

З вялікім працэнтам бялкоў.

высокагатунко́вы, ‑ая, ‑ае.

Высокага, вышэйшага гатунку; высакаякасны. Высокагатунковая пража. Высокагатунковыя вырабы.

высокагума́нны, ‑ая, ‑ае.

Які вылучаецца высокай гуманнасцю. Высокагуманная прафесія.

высокадараві́ты, ‑ая, ‑ае.

Надзвычай даравіты. Высокадаравіты мастак.

высокадахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які дае вялікі даход; высокапрыбытковы. Высокадаходная галіна гаспадаркі.