высокаблагароддзе, ‑я, н.

У дарэвалюцыйнай Расіі — тытулаванне цывільных чыноўнікаў ад восьмага да шостага класаў і афіцэраў ад капітана да палкоўніка, а таксама іх жонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)