накру́чванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. накручваць — накруціць (у 1–3 і 5 знач.).
накру́чвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да накруціцца (у 1 знач.).
2. Зал. да накручваць.
накру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да накруціць.
накрыва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. накрываць — накрыць (у 1 знач.).
накрыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да накрыцца.
2. Зал. да накрываць.
накрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да накрыць.
на́крыж, прысл.
Крыжападобна, як крыж. Перавязаць накрыж. Скласці рукі накрыж. □ Покатам ляжалі выносныя сосны, ляжалі ўдоўж і накрыж, як пасля якой буры. Пестрак.
•••
Крыж-накрыж гл. крыж.
на́крыжкі, прысл.
Абл. Абхапіўшы крыж-накрыж. Каб вырашыць спрэчку, мы схапіліся з ім накрыжкі, і я ... пакаціў яго. Якімовіч.
накры́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад накрыць.
на́крыўка, ‑і, ДМ ‑рыўцы; Р мн. ‑рывак; ж.
Тое, чым накрыта зверху што‑н. Накрыўка каструлі. Накрыўка люка. □ Трошкі ўзбоч ад фабрыкі мясціўся старэнькі цвікавы завод. Яго можна было адрозніць па жалезнай з накрыўкай трубе. Сабаленка. Вогнішча абстаўлена чыгункамі, варэйкамі і кацялкамі, у якіх булькоча і, прыўзнімаючы накрыўкі, пускае пару страва. Лупсякоў.