Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

вы́пражаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпрагчы.

вы́праменены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпраменіць.

вы́праменіцца, ‑ніцца.

Зак. да выпраменьвацца (у 1 знач.).

вы́праменіць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць.

Зак. да выпраменьваць.

выпраме́ньвальнік, ‑а, м.

Спец. Перадатчык светлавой, цеплавой або гукавой энергіі. Рукавы выпраменьвальнік.

выпраме́ньвальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выпраменьвання.

выпраме́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпраменьваць — выпраменіць і выпраменьвацца — выпраменіцца.

выпраме́ньвацца, ‑аецца; незак.

1. Вылучаючыся, распаўсюджвацца (пра розныя віды прамянёвай энергіі).

2. Зал. да выпраменьваць.

выпраме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Вылучаць прамянёвую энергію, светлавыя, цеплавыя і інш. прамяні. Выпраменьваць святло. Выпраменьваць злектрамагнітныя хвалі. □ Пышныя русыя валасы, здавалася, выпраменьвалі ўласнае святло. Шахавец.

выпраме́ньваючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад выпраменьваць.

2. ‑ая, ‑ае. у знач. прым. Які выпраменьвае.

3. Дзеепрысл. незак. цяпер. ад выпраменьваць.