Verbum

надкле́іць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што.

Зрабіць даўжэйшым, прыклеіўшы што‑н. да чаго‑н. Надклеіць ліст паперы. // Прыклеіць што‑н. да чаго‑н. Надклеіць палоску паперы да ліста.

надкле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надклейваць.

надкле́йвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да надклеіцца.

2. Зал. да надклейваць.

надкле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надклеіць.

надкле́йка, ‑і, ДМ ‑клейцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надклеіць.

2. Тое, што надклеена.

надклёпванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надклёпваць — надкляпаць.

надклёпвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да надклёпваць.

надклёпваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надкляпаць.

надклёпка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надкляпаць.

2. Тое, што надкляпана.

надключы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца, размешчаны над ключыцай (ключыцамі). Надключычная ўпадзіна.