Verbum

нападго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Падгарнуць, падграбці ў якое‑н. месца многа чаго‑н. Нападгортваць жару. Нападгортваць сена да стога.

нападзе́нне, ‑я, н.

1. Тое, што і напад (у 1 знач.). Нападзенне на лагер малаверагоднае — ні немцы, ні паліцыя ў лес пакуль не лезлі. Навуменка. — Заўтра, а можа нават і сёння, ты атрымаеш загад аб нападзенні на харчовы транспарт, які будзе ісці на мястэчка, дзе стаіць Н-ская дывізія. Чарот.

2. Частка каманды, якая непасрэдна вядзе атаку на праціўніка пры гульні ў футбол, хакей і пад. Цэнтр нападзення.

напа́дкі, ‑аў і ‑дак; адз. няма.

Прыдзіркі, папрокі, абвінавачванні. Узмацніць нападкі. □ Толькі падтрымка шчырых сяброў.., якія таксама ў гэты час падвяргаліся неабгрунтаваным нападкам крытыкі, — крыху падбадзёрвала [П. Глебку]. Кучар.

нападкрэ́сліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Падкрэсліць у многіх месцах. Нападкрэсліваць памылак.

нападпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Засведчыць сваім подпісам вялікую колькасць якіх‑н. папер. [Марына:] — Вы нападпісвалі бог ведае колькі заяў [на грошы], а ў касе ж ні капейкі няма на зарплату. Скрыган.

нападро́ст,

У выразе: шыць нападрост гл. шыць.

нападсо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Падсунуць пад што‑н. або да чаго‑н. вялікую колькасць якіх‑н. прадметаў.

нападця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Цягнучы, наблізіць да каго‑, чаго‑н. у значнай колькасці. Нападцягваць ламачча да кастра.

напазыча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Тое, што і напазычаць.

напазыча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Пазычыць у каго‑н. або пазычыць каму‑н. у вялікай колькасці. Напазычаць грошай суседу.