Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

выцвіта́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выцвітаць — выцвісці.

выцвіта́ць, ‑ае.

Незак. да выцвісці.

выцвярэ́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выцвярэжваць — выцверазіць.

выцвярэ́жвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выцверазіцца.

2. Зал. да выцвярэжваць.

выцвярэ́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выцверазіць.

выцвярэ́знік, ‑а, м.

Санітарна-медыцынская ўстанова для выцвярэжвання п’яных.

вы́цеплены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выцепліць.

вы́цепліцца, ‑ліцца; зак.

Разм. Нагрэцца (пра памяшканне).

вы́цепліць, ‑плю, ‑пліш, ‑пліць; зак., што.

Разм. Нагрэць якое‑н. памяшканне.

вы́цераб, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выцерабіць (у 1 знач.).

2. Разм. Выцерабленае месца. За агароджаю пачыналася іржышча на лясным выцерабе. Чорны.