выка́знікавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да выказніка; прэдыкатыўны.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuвы́каланы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і выкалаты.
вы́каласаваць, ‑суе;
Выпусціць колас (пра збожжавыя расліны).
вы́калаты, ‑ая, ‑ае.
вы́калаціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць;
1. Тое, што і акалаціць.
2.
вы́калаць, ‑лю, ‑леш, ‑ле;
1. Праткнуўшы чым‑н. вострым, пашкодзіць, выдаліць.
2. Высечы з сярэдзіны чаго‑н.
•••
вы́калачаны, ‑ая, ‑ае.
выкало́чвацца, ‑аецца;
выкало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
вы́калупаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Калупаючы, выняць, дастаць.
2.