намало́т, ‑у, М ‑лоце, м.
Колькасць намалочанага збожжа. Высокія намалоты пшаніцы. □ Галоўны на малацьбе чалавек — падавальшчык. Які падавальшчык трапіцца, такая будзе і работа, такі і намалот. Сяркоў.
намало́цца, ‑мялюся, ‑мелешся, ‑мелецца; зак.
Разм. Нарабіцца мелючы.
намало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле; зак., чаго.
1. Размалоць нейкую колькасць чаго‑н. Намалоць мех пшаніцы. Намалоць мукі.
2. перан.; і без дап. Разм. Нагаварыць многа лішняга, пустога; набалбатаць. [Клемс:] — Вось намалола, каб табе язык прысох! І чаго ты толькі бурчыш? Галавач.
намало́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад намалаціць (у 1 знач.).
намало́чванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. намалочваць.
намало́чвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да намалаціцца.
2. Зал. да намалочваць.
намало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да намалаціць (у 1 знач.).
намалява́ны і намалёваны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад намаляваць.
намалява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак.
Разм. Уволю, многа памаляваць.
намалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., каго-што.
1. Малюючы, стварыць вобраз каго‑, чаго‑н. Намаляваць партрэт. Намаляваць пейзаж. □ Федзя намаляваў карабель і паказаў Алесю. Ваданосаў.
2. перан. Адлюстраваць у мастацкіх вобразах. Пісьменнік намаляваў жыццё вёскі. □ [Кузьма Чорны] намаляваў галерэю моцных духам людзей. Кудраўцаў. // Апісаць словамі. [Маці:] — Уяўляю, якія карціны на .. лекцыі намаляваў наш Апанас Дзянісавіч! Пра машыны ён гатоў расказваць цэлымі днямі. Даніленка. // Уявіць у думках. Па радыё выконвалася п’еска Шумана. Мелодыя лілася светлая і лёгкая, і стары адразу намаляваў у думках кампазітара: малады і рухавы, з тонкімі рысамі, з яснымі летуценнымі вачыма. Кірэенка.