Verbum

напаўсто́йкі, ‑ая, ‑ае.

Не зусім стойкі. Напаўстойкі газ.

напаўсур’ёзны, ‑ая, ‑ае.

Не зусім сур’ёзны. Напаўсур’ёзны тон. □ Міхась пранікліва паглядзеў на Валю, але па твару яе нічога не мог убачыць — ён быў звычайны: напаўсур’ёзны, напаўздзіўлены; нават тая чырвань, што ўспыхнула спачатку, знікла. Шахавец.

напаўсухі́, ‑ая, ‑бе.

1. Які не зусім высах, не зусім сухі. Напаўсухое адзенне. Напаўсухія дровы. // Які не зусім перасох. Напаўсухое рэчышча. Напаўсухі канал.

2. У якім мала сокаў, амаль засохлы (пра расліны). Напаўсухое дрэва.

напаўхмызня́к, ‑у, м.

Расліна, у якой ніжняя частка драўняная, а верхняя травяністая.

напаўцёмны, ‑ая, ‑ае.

Слаба асветлены, недастаткова асветлены. Напаўцёмны калідор.

напаўшарсцяны́, ‑ая, ‑ое.

Шарсцяны з прымессю іншага валакна. Напаўшарсцяныя тканіны.

напаўшаўко́вы, ‑ая, ‑ае.

Шаўковы з прымессю іншага валакна. Напаўшаўковая сукенка.

напаце́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты вільгаццю, запацелы. Праз напацелае акно відны былі голыя ліпы ў панскім парку. Чарнышэвіч.

напаце́ць, ‑ее; зак.

Пакрыцца вільгаццю, запацець. Васіліна адчула, што дужка сумачкі зрабілася гарачай, напацела. Савіцкі.

напача́тку, прысл.

Разм. Спярша, спачатку. Дом, здавалася, пусты. А можа ўсё ж такі ёсць хто? Пастукаць у дзверы? Напачатку нічога, доўга нічога, а потым мяккія крокі дарослага чалавека. Лобан. Кватэру было знайсці не так лёгка, як.. [Максіму Адамавічу] думалася напачатку. М. Стральцоў.