высачэ́нны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і высачэзны. Калі ўваходзілі ў пройму дзвярэй, то бачылі вакол высачэнныя сцены. Мележ.
вы́сватаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад высватаць.
вы́сватаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
Паспяхова закончыць сватанне. [Матушка:] — Такую высватаю вам жонку, што цэлае жыццё дзякаваць будзеце. Колас.
высва́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да высватаць.
вы́светлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад высветліць.
вы́светліцца, ‑ліцца; зак.
Стаць ясным, зразумелым. Справа высветлілася. Адносіны высветліліся. □ З далейшай размовы высветлілася, што Іван Уладзіміравіч вельмі высока цэніць практыку. Кулакоўскі.
вы́светліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Зрабіць што‑н. ясным, зразумелым; выясніць. — Я лічу, што трэба ісці да.. [незнаёмых] і высветліць, хто яны і што яны, — прамовіў Тукала. Колас. [Буднік:] — Усё вось няма мне часу пагутарыць з табой, адну справу высветліць варта было б. Галавач.
вы́свеціцца, ‑свеціцца; зак.
Пачаць свяціцца. У небе высвеціліся зоры. Выплыў месяц. Сачанка.
вы́свеціць, ‑свеціць; зак.
Паказаўшыся адкуль‑н., пачаць свяціць; заззяць. Сонца высвецілася з-за хмар. □ Ужо і зоры высвецілі, а .. [Кастусь і Сымон] усё сядзелі і маўчалі. Чорны.
высве́чвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да высвеціцца.
2. Адсвечваць, свяціцца. У кветкавым ліловым кубачку, што высвечваўся кожнай пушынкай, чарадзейна гуляла ліловае святло. Вышынскі.