высачэ́нны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і высачэзны. Калі ўваходзілі ў пройму дзвярэй, то бачылі вакол высачэнныя сцены. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)