Verbum

напаўразбі́ты, ‑ая, ‑ае.

Разбіты не да канца, не зусім. Напаўразбітае войска.

напаўразбу́раны, ‑ая, ‑ае.

Разбураны часткова, не да канца. Напаўразбураная сцяна. □ Лясніцкі заўважыў на некалькі крокаў у бок ад алеі старую напаўразбураную альтанку. Зарэцкі.

напаўраздзе́ты, ‑ая, ‑ае.

Не зусім раздзеты, амаль раздзеты. Напаўраздветае дзіця. // перан. У вельмі дрэнным адзенні. Галаднаватыя і напаўраздзетыя камсамольцы будавалі Магнітку, ставілі горад юнацтва на беразе Амура. Сабаленка.

напаўраскры́ты, ‑ая, ‑ае.

Не зусім раскрыты, напалову раскрыты. Напаўраскрытая кніга.

напаўрасплю́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Не зусім расплюшчаны (пра вочы). Ляжаць з напаўрасплюшчанымі вачамі.

напаўрасчы́нены, ‑ая, ‑ае.

Не зусім расчынены, напалову расчынены. Праз налаўрасчыненыя дзверы зямлянкі даходзілі.. жаночыя галасы. Паслядовіч.

напаўсагну́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі, не зусім сагнуты. Напаўсагнутыя ногі.

напаўсо́н, ‑сну, м.

Стан, блізкі да сну; дрымота. Ужо ў напаўсне.. [Буднік] распрануўся і лёг. Галавач.

напаўсо́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца ў стане напаўсну, не зусім прачнуўся або не зусім заснуў. Напаўсонны чалавек. // Які ўласцівы для таго, хто знаходзіцца ў такім стане. Напаўсонныя вочы.

2. Амаль без сну. Прайшоў дзень, мінула ноч, вельмі падобная на ранейшыя ночы — напаўсонная, трывож[н]ая. Шахавец.

напаўспу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Спушчаны не да канца. Напаўспушчаны сцяг.