Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

напаўпаро́жні, ‑яя, ‑яе.

Напалавіну парожні, не зусім парожні. Напаўпарожняе вядро.

напаўпісьме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не ўмее добра пісаць і чытаць; малапісьменны. Напаўпісьменны чалавек.

напаўпразры́стасць, ‑і, ж.

Якасць напаўпразрыстага.

напаўпразры́сты, ‑ая, ‑ае.

Амаль празрысты, не зусім празрысты. Напаўпразрыстая тканіна.

напаўпралета́рый, ‑я, м.

У капіталістычным грамадстве — чалавек, які працуе на капіталістычным прадпрыемстве, але яшчэ звязаны з уласнай гаспадаркай.

напаўпралетарыя́т, ‑у, М ‑яце, м.

У капіталістычным грамадстве — блізкі да пралетарыяту клас наёмных рабочых, які амаль пазбаўлены ўласнасці і сродкаў вытворчасці.

напаўпраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Слаба пранікальны, не зусім пранікальны. Напаўпранікальныя матэрыялы.

напаўпрыкры́ты, ‑ая, ‑ае.

Не зусім прыкрыты. Напаўпрыкрытыя фары машын.

напаўпрыто́мны, ‑ая, ‑ае.

Амаль без прытомнасці, амаль непрытомны. Напаўпрытомны стан. Напаўпрытомны погляд.

напаўпусты́, ‑ая, ‑ое.

Не зусім напоўнены, запоўнены; амаль пусты. Звычайна напаўпустая аўдыторыя сёння не мела ніводнага вольнага месца. Караткевіч.