Verbum

выпро́ствацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выпрастацца.

2. Зал. да выпростваць.

выпро́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпрастаць.

выпро́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпрошваць — выпрасіць.

выпро́швацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выпрасіцца.

2. Зал. да выпрошваць.

выпро́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпрасіць.

вы́пруціцца, ‑пручуся, ‑пруцішся, ‑пруціцца; зак.

Разм.

1. Выпраміцца, напружыцца. Рыбіна выпруцілася і выскачыла з сеткі.

2. Груб. Памерці; здохнуць. — Найшла ў двор, каб ты выпруцілася, — крыкнула не сваім голасам на свінню дзяўчынка. Сабаленка.

вы́пруціць, ‑пручу, ‑пруціш, ‑пруціць; зак., што.

Разм. Выпраміць, напружыць. Страшэнная сударга выпруціла і рукі і ногі. Кулакоўскі.

•••

Ногі выпруціць — тое, што і ногі працягнуць (гл. працягнуць).

выпру́чвацца, ‑аецца.

Незак. да выпруціцца.

выпру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпруціць.

вы́пуджаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпудзіць.