Verbum

напаўма́са, ‑ы, ж.

Спец. Маса валакна (з размяклай драўніны і іншай сыравіны), з якой шляхам далейшай перапрацоўкі атрымліваецца папяровая маса.

напаўмеханізава́ны, ‑ая, ‑ае.

Механізаваны не поўнасцю.

напаўмёртвы, ‑ая, ‑ае.

1. Блізкі да смерці; напаўжывы. Напаўмёртвы чалавек. // перан. Амаль бязлюдны, пусты. Напаўмёртвая вуліца. // Часткова засохлы, завялы (пра расліны). Напаўмёртвае дрэва.

2. перан. Які страціў сілы ад якіх‑н. перажыванняў. Напаўмёртвая ад страху жанчына.

напаўмя́ккі, ‑ая, ‑ае.

Не зусім мяккі. Напаўмяккае крэсла.

напаўнасы́чаны, ‑ая, ‑ае.

Не да канца, не зусім насычаны. Напаўнасычаны раствор.

напаўне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. напаўняць — напоўніць (у 1 знач.).

напаўня́льнік, ‑а, м.

1. Спец. Рэчыва, якое дабаўляецца да іншага рэчыва для паляпшэння тэхнічнай якасці або эканоміі апошняга.

2. Машына, якая служыць для напаўнення тары харчовымі прадуктамі і паўфабрыкатамі.

напаўня́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для напаўнення чаго‑н. Напаўняльны шланг.

напаўня́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да напоўніцца.

2. Зал. да напаўняць.

напаўня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да напоўніць.