Verbum

награба́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да награбальшчык.

награба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. награбаць — нагрэбці.

награба́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да награбаць.

награба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нагрэбці.

награ́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., чаго.

Прысвоіць грабяжом многа чаго‑н. Награбіць рознага дабра. Награбіць грошай.

награ́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад награбіць.

награва́льнік, ‑а, м.

Прыбор, апарат, прызначаны для награвання чаго‑н. Электрычны награвальнік.

награва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для награвання. Награвальная печ. Награвальныя прыборы.

награва́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца награваннем чаго‑н.

награва́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да награвальшчык.