Verbum

навіва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для навівання. Навівальны станок.

навіва́льшчык, ‑а, м.

Той, хто заняты навіваннем.

навіва́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да навівальшчык.

навіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. навіваць — навіць.

навіва́цца, ‑аецца; незак.

1. Намотвацца. накручвацца на што‑н.

2. Зал. да навіваць.

навіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да навіць.

навіга́тар, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне навігацыі (у 3 знач.).

навігацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да навігацыі. Навігацыйны перыяд. // Які служыць для навігацыі (у 3 знач.). Навігацыйныя прылады.

навіга́цыя, ‑і, ж.

1. Суднаходства, мараплаванне.

2. Перыяд года, калі па мясцовых кліматычных умовах магчыма суднаходства. На рацэ яшчэ не закрылася навігацыя, адзін за адным ішлі катэры, цягнучы на буксірах гружаныя баржы. Лупсякоў.

3. Адзін з асноўных раздзелаў навукі аб суднаваджэнні, які вывучае метады прагназавання руху, вызначэння месца знаходжання карабля. Практычная навігацыя. Падручнік па навігацыі.

•••

Паветраная навігацыя — тое, што і аэранавігацыя.

[Лац. navigatio — суднаходства, мараплаванне.]

навідаво́ку, прысл.

Разм. Так, што ўсе бачаць. У хаце пачынала ўжо змяркацца, а вайскоўцы сядзелі не надта навідавоку, дык Юрый Паўлавіч у першы момант не пазнаў Андрэя. Кулакоўскі. Дзівіўся я: Навідавоку Смяецца яблык залаты, А людзі ўсе чамусьці збоку Бяруць зялёныя плады. Маляўка.