Verbum

вы́плавіць, ‑плаўлю, ‑плавіш, ‑плавіць; зак., што.

Расплавіўшы, вылучыць, атрымаць што‑н. Выплавіць жалеза з руды. Выплавіць тону чыгуну.

вы́пладак, ‑дка, м.

Народжаныя дзіцяняты; вывадак. Воўчы выпладак. // Пагард. Пра чалавека, які з’яўляецца чыім‑н. патомкам, сынам ці дачкой.

вы́плаканы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выплакаць.

вы́плакацца, ‑плачуся, ‑плачашся, ‑плачацца; заг. выплачся; зак.

Выліць, выказаць пачуцці слязьмі, наплакацца ўволю. Пані падлоўчая выплакалася, вылажыла з душы ўвесь свой смутак і гора і крыху заспакоілася. Колас.

вы́плакаць, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; заг. выплач, зак., што.

1. Выліць, выказаць пачуцці слязьмі. Выплакаць гора.

2. Выпрасіць плачам. Выплакаць дапамогу.

•••

Выплакаць (усе) вочы — вельмі часта і многа плакаць.

выпла́квацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да выплакацца.

выпла́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выплакаць.

вы́плат, ‑у, М ‑плаце, м.

У выразе: Узяць (купіць) на выплат гл. узяць.

вы́плата, ‑ы, ДМ ‑плаце, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выплачваць — выплаціць.

выплатны́, ‑ая, ‑ое.

Які праводзіць, робіць выплату. Выплатны пункт. // Прызначаны для выплаты. Каса была маленькая: выплатное акенца, столік каля яго. Скрыган.