вы́пладак, ‑дка, м.
Народжаныя дзіцяняты; вывадак. Воўчы выпладак. // Пагард. Пра чалавека, які з’яўляецца чыім‑н. патомкам, сынам ці дачкой.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)