Verbum

напаўка́зачны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на казку, амаль казачны.

напаўкаланія́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да напаўкалоніі. Напаўкаланіяльная залежнасць. // Які паводле свайго становішча набліжаецца да калоніі, залежны ў эканамічных і палітычных адносінах ад капіталістычных дзяржаў (пра краіну, дзяржаву). Напаўкаланіяльная краіна.

напаўкало́нія, ‑і, ж.

Дзяржава, якая захоўвае фармальную самастойнасць, але ў эканамічных і палітычных адносінах залежыць ад імперыялістычных дзяржаў.

напаўкачавы́, ‑ая, ‑ое.

Які пераходзіць ад качавога спосабу жыцця да аселага. Напаўкачавыя народы.

напаўкачэ́ўнік, ‑а, м.

Той, хто жыве напаўкачавым жыццём.

напаўкашто́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які набліжаецца па сваіх якасцях да каштоўных (пра камяні).

напаўкро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які атрымліваецца ад скрыжавання чыстакроўнай жывёлы з простай; не чыстакроўны.

напаўкру́глы, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму паўкруга. Напаўкруглае акно.

напаўлега́льны, ‑ая, ‑ае.

Не зусім легальны, напалавіну нелегальны. Напаўлегальны друк. Напаўлегальнае выданне.

напаўляжа́ць, ‑ляжу, ‑ляжыш, ‑ляжыць; ‑ляжым, ‑лежыце; незак.

Ляжаць у такім становішчы, калі верхняя частка тулава прыпаднята і на што‑н. абапіраецца. Напаўляжаць на падушках. □ На канапе, тварам да святла, напаўляжыць чарнявы таўставаты мужчына, чытае кнігу. Навуменка.