наве́чна, прысл.
Назаўсёды. Лічыцца навечна ў спісах палка. □ Імёны герояў .. будуць высечаны на мармуры, каб навечна застацца ў народнай памяці. Брыль.
наве́шаны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад навесіць.
наве́шаны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад навешаць.
наве́шаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Павесіць, навесіць на што‑н. вялікую колькасць чаго‑н. Васіль стаяў, глядзеў і думаў, што Лескавец залішне многа навешаў усюды ліхтароў. Шамякін.
наве́шванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. навешваць 1 — навесіць.
наве́шванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. навешваць 2 — навешаць.
наве́швацца 1, ‑аецца; незак.
Зал. да навешваць 1.
наве́швацца 2, ‑аецца; незак.
Зал. да навешваць 2.
наве́шваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да навесіць.
наве́шваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да навешаць.
наве́яны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад навеяць.
наве́яць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак., што і чаго.
1. Веючы, ачысціць нейкую колькасць збожжа. Навеяць мех жыта.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Нанесці, прынесці ветрам. Навеяла завіруха гурбы снегу.
3. перан. Выклікаць у каго‑н. пэўны настрой, думкі і пад., прывесці ў пэўны душэўны стан. Адзінота навеяла сум. □ Успамін пра маці адразу навеяў смутак на Грышаў твар. Пальчэўскі. І навеюць думак многа Мне пра мілую дзяўчынку Далі тыя і дарогі. Колас.
навёрствацца 1, ‑аецца; незак.
Зал. да навёрстваць 1.
навёрствацца 2, ‑аецца; незак.
Зал. да навёрстваць 2.
навёрстваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да навярстаць 1.
навёрстваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да навярстаць 2.