Verbum

дасто́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да дастаяцца.

дасто́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дастаяць.

дасто́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які заслугоўвае чаго‑н., варты чаго‑н. Дастойны павагі. □ Сляпнёў і Каманін і Молакаў хмуры! Дастойны вы песень вялікіх паэтаў. Колас. Быць дастойным Справы камуністаў — Піянерскі І закон і звычай. Шушкевіч.

2. Які адпавядае ўсім запатрабаванням, зусім падыходзіць. Дастойная змена. □ Дзед Хрушч быў дастойны патомак свайго невядомага продка і хібы не даваў. Колас. / у знач. наз. дасто́йны, ‑ага, м.; дасто́йная, ‑ай, ж. Дэпутат... Народ вылучае на гэтую пасаду дзяржаўнага дзеяча толькі самых дастойных. «Маладосць».

3. Заслужаны, справядлівы. Дастойная кара. Дастойная ўзнагарода. Дастойная сустрэча.

4. Паважаны, заслужаны. Тапурыя быў мёртвы, ён ляжаў з прабітай галавой, гэты дастойны і смелы чалавек, роўных якому мала бывае на свеце. Самуйлёнак.

дастрачы́ць, ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак., што.

Скончыць страчыць (шыць); прастрачыць да якога‑н. месца. Дастрачыць каўнер.

дастро́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дастрачыць.

дастро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дастрачыць.

даструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Скончыць струганне чаго‑н.; давесці струганнем да канца ці да якога‑н. месца. Дастругаць дошку.

дастру́гвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да дастругваць.

дастру́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дастругаць.

дастрыга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дастрыгчыся.

2. Зал. да дастрыгаць.