нардо́м, ‑а,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuна́рды, ‑аў;
Тое, што і трыктрак.
нарза́н, ‑у,
Вуглякіслая мінеральная вада.
[Ад кабардзінскага нарт-санэ — напітак казачнага гераічнага племені нартаў.]
нарза́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нарзану; прыгатаваны з нарзану.
наркалагі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да наркалогіі.
наркало́гія, ‑і,
Раздзел медыцыны, які займаецца вывучэннем хвароб, выкліканых наркаманіяй, і лячэннем наркаманаў.
наркама́н, ‑а,
Чалавек, які мае моцную, хваравітую цягу да наркотыкаў.
наркама́нія, ‑і,
Захворванне, якое суправаджаецца моцнай, хваравітай цягай да наркотыкаў.
наркама́нка, ‑і,
наркама́т, ‑а,
Народны камісарыят (афіцыйная назва, якой карысталіся да 15 сакавіка 1946 г.).