Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

вы́тручаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вытруціць.

вытру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытручваць — вытруціць.

вытру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытруціць.

вы́трушаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вытрусіць.

вытру́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытрусіць.

вы́трушчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вытрушчыць.

вытру́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытрушчыць.

вы́трушчыць, ‑шчу, ‑шыш, ‑шчыць; зак., што.

Разм. Выбіць, разбіўшы на дробныя часткі. Вытрушчыць шыбу.

вы́трыбушаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вытрыбушыць.

вы́трыбушыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.

Разм. Выняць вантробы; выпатрашыць.