Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

цымбаліст, , м.

Музыкант, які іграе на цымбалах.

|| ж. цымбалістка, .

цымбалы, .

Народны музычны інструмент у выглядзе трапецападобнай скрынкі з металічнымі струнамі, па якіх удараюць драўлянымі малаточкамі.

|| прым. цымбальны, .

  • Цымбальныя струны.

цымус, , м.

  1. Аб вельмі прыгожым, вельмі цікавым, найлепшым (разм.).

  2. Салодкая страва з тушанай морквы.

  3. Што-н. вельмі істотнае, значнае (разм.).

    • У гэтай карціне увесь ц.

|| прым. цымусны, .