Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

цнатлівы, .

  1. Які не страціў нявіннасці.

    • Ц. юнак.
  2. Які зберагае, захоўвае высокую мараль і чысціню чалавечых адносін.

|| наз. цнатлівасць, .

цнота, , ж.

  1. Чысціня маральных адносін.

  2. Дзявочая нявіннасць.