Verbum

сола, ✂.

1. нескл., н. Музычны твор або яго частка, прызначаная для выканання адным музыкантам, спеваком або танцорам.

   • С. для цымбалаў з аркестрам.

2. нескл., н. Выкананне такога твора адным чалавекам.

   • С. на баяне.

3. прысл. Без удзелу каго-н., асобна ад другіх (пра выкананне музычных твораў, танцаў).

   • Танцаваць, пець с.

|| прым. сольны, ✂.

солад, ✂, м.

Прадукт, падрыхтаваны з прарошчанага, высушанага і змолатага зерня хлебных злакаў; ужываецца для вырабу спірту, піва, квасу і пад.

• Ячменны с.

|| прым. соладавы, ✂.

соле...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да солі (у 1 і 3 знач.), напр. солеварэнне, солездабытчык, солезмяшчальнасць, соленасычанасць, солепрамысловасць, солераспрацоўкі, солерастваральнік, солеўтваральны.

солеварэнне, ✂, н.

Здабыванне солі выварваннем яе з вады.

|| прым. саляварны, ✂.

соль​¹, ✂, ж.

1. адз. Белае крышталічнае рэчыва з вострым смакам, ужываецца як прыправа да стравы.

   • Сталовая с.
   • Падсыпаць солі (таксама перан. добра даняць, дапячы каму-н. іроніяй, едкім словам).
   • Пуд солі з’есці з кім-н. (перан. добра і даўно ведаць каго-н.; разм.).

2. перан., Тое, што надае асаблівы інтарэс, вастрыню чаму-н.

   • У гэтым якраз і ўся с. паэмы.

3. У хіміі: прадукт поўнага або частковага замяшчэння вадароду кіслаты металам.

   • Берталетава с.

|| прым. салявы, ✂ і саляны, ✂.

соль​², нескл., н.

Пяты гук музычнай гамы, а таксама нота, якая абазначае гэты гук.

соль​³, ✂, м.

Грашовая адзінка Пэру.