соль1, ​, ж.

  1. адз. Белае крышталічнае рэчыва з вострым смакам, ужываецца як прыправа да стравы.

    • Сталовая с.
    • Падсыпаць солі (таксама перан. добра даняць, дапячы каму-н. іроніяй, едкім словам).
    • Пуд солі з’есці з кім-н. (перан. добра і даўно ведаць каго-н.; разм.).
  2. перан., Тое, што надае асаблівы інтарэс, вастрыню чаму-н.

    • У гэтым якраз і ўся с. паэмы.
  3. У хіміі: прадукт поўнага або частковага замяшчэння вадароду кіслаты металам.

    • Берталетава с.

|| прым. салявы, ✂ і саляны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)