Verbum

плеаназм, ✂, м. (спец.).

Моўны зварот, у якім без патрэбы паўтараюцца аднолькавыя ці блізкія па значэнню словы (напр., свая ўласная сям’я).

|| прым. плеанастычны, ✂.

плебей, ✂, м.

1. У старажытным Рыме: свабодны, але юрыдычна нераўнапраўны чалавек ніжэйшага саслоўя.

2. Чалавек, які выйшаў з народа, не дваранскага паходжання (па яго адносінах да арыстакратычнага асяроддзя).

|| прым. плебейскі, ✂.

плебісцыт, ✂, м. (спец.).

Апытанне ўсяго насельніцтва пры рашэнні асабліва важных пытанняў, рэферэндум.

• Правесці п.

|| прым. плебісцытны, ✂.

плед, ✂, м.

Род вялікага шаля ў выглядзе прамавугольнага кавалка шарсцяной, звычайна клятчастай тканіны, якая служыць пакрывалам.

• Захутацца ў п.

плексіглас, ✂, м. (спец.).

Празрыстая бясколерная пластмаса; арганічнае шкло.

|| прым. плексігласавы, ✂.

племя, ✂, н.

1. У дакласавым грамадстве: этнічная і сацыяльная супольнасць людзей, звязаных радавымі адносінамі, агульнай мовай і тэрыторыяй.

   • Першабытныя плямёны.

2. перан. Народ, народнасць (уст.).

3. перан., Людзі, пакаленне людзей (высок.).

   • П. змагароў.

◊

• На племя (спец.) — для атрымання патомства.

|| прым. племянны, ✂.

• П. быт.

племянны, ✂.

1. гл. племя.

2. Пародзісты, чыстакроўны.

   • Племянная жывёла.
   • П. бык (пакінуты для прадаўжэння пароды).

пленарны, ✂.

Які адбываецца пры ўдзеле ўсіх членаў выбарнага кіруючага органа, якой-н. арганізацыі і пад.

• Пленарнае пасяджэнне.

пленум, ✂, м.

Пленарнае пасяджэнне.

• Пленум Вярхоўнага суда.

плеснець, ✂; незак.

Пакрывацца плесняй.

|| зак. заплеснець, ✂, запляснець, ✂, сплеснець, ✂ і спляснець.