Verbum

плінтус, ✂, м.

1. Вузкая планка, якая закрывае шчыліну паміж падлогай і сцяной.

2. Вонкавы выступ у ніжняй частцы якога-н. збудавання.

|| прым. плінтусны, ✂.

пліс, ✂, м. (уст.).

Баваўняны аксаміт.

|| прым. плісавы, ✂.

плісіраваць, ✂; незак.

Рабіць плісэ (у 1 знач.) на чым-н.

|| наз. плісіроўка, ✂ і плісіраванне, ✂.

пліска, ✂, ж.

Невялікая птушка атрада вераб’іных з доўгім і вузкім хвастом.

|| прым. пліскавы, ✂.

плісэ, ✂.

1. нескл., н. Дробныя запрасаваныя паралельна складкі на матэрыі.

2. нязм. прым. Пра швейныя вырабы з такімі складкамі.

   • Каўнерык п.

пліта, ✂, ж.

1. Плоскі прамавугольны кавалак металу, каменя або іншага матэрыялу.

   • Гранітная п.

2. Кухонная печ з канфоркамі.

   • Газавая п.
   • Кухонная п.

|| памянш. плітка, ✂.

плітка, ✂, ж.

1. гл. пліта.

2. Невялікі плоскі чатырохвугольны прадмет.

   • П. шакаладу.

3. зб. Абліцовачны матэрыял такой формы.

   • Кафельная п.

4. Электрычны пераносны награвальны прыбор для прыгатавання ежы.

   • Спіраль для пліткі.

|| прым. плітачны, ✂.

плітняк, ✂, м.

Вапняковая або пясчаная парода, якая лёгка раздзяляецца на пліты.

• Набярэжная з плітняку.

|| прым. плітняковы, ✂.

пліца, ✂, ж. (спец.).

1. Чарпак для злівання вады на судне.

2. Лопасць параходнага кола.