плінтус, ✂, м.

  1. Вузкая планка, якая закрывае шчыліну паміж падлогай і сцяной.

  2. Вонкавы выступ у ніжняй частцы якога-н. збудавання.

|| прым. плінтусны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)