Verbum

вайна́, ✂, ж.

1. Узброеная барацьба паміж дзяржавамі, народамі і пад.

   • Першая сусветная в.
   • Вялікай Айчынная в.
   • Халодная в.
   • Знаходзіцца ў стане вайны з кім-н.
   • Пайсці на вайну.
   • В. нерваў (перан.).

2. перан. Пра стан варожасці, барацьбу з кім-, чым-н.

   • Эканамічная в.
   • Аб’явіць вайну бракаробам.

|| прым. ваенны, ✂.

вайско́вец, ✂, м. (разм.).

Асоба, якая знаходзіцца на ваеннай службе; ваеннаслужачы.

вайско́вы, ✂.

1. гл. войска.

2. Ваенны (у 2 знач.).

   • Вайсковая служба.
   • Вайсковая выпраўка.
   • В. чалавек.