Verbum

ва́га​¹, ✂, ж.

Тоўстая жэрдка або бервяно для падважвання цяжкіх прадметаў.

вага́​², ✂, ж.

1. толькі адз. Цяжар каго-, чаго-н., які вызначаецца ўзважваннем.

   • Вызначыць вагу тавару.
   • Вагой у дваццаць кілаграмаў.
   • Меры вагі.
   • Барэц цяжкай вагі.
   • На вагу золата (вельмі дорага).

2. толькі адз., перан. Уплыў, аўтарытэт, значэнне.

   • Мець вагу ў калектыве.

3. Прылада для ўзважвання чаго-н.

   • Аўтаматычныя вагі.

|| прым. вагавы, ✂.

• Вагавыя катэгорыі барцоў.
• В. збор.

вагане́тка, ✂, ж.

Невялікі адкрыты вагон для перавозкі грузаў па вузкакалейных або падвесных дарогах.

вага́р, ✂, м. (разм.).

Рычаг для рэгулявання чаго-н. або кіравання чым-н.

вагаўшчы́к, ✂, м.

Той, хто займаецца ўзважваннем чаго-н.

• Чыгуначны в.

|| ж. вагаўшчыца, ✂.

|| прым. вагаўшчыцкі, ✂.

вага́цца, ✂; незак.

1. (1 і 2 ас. неўжыв). Мерна гайдацца з боку ў бок або зверху ўніз.

   • Маятнік вагаецца.

2. перан. Быць у нерашучасці, адчуваць няўпэўненасць, сумнявацца.

   • В. ў ацэнцы чаго-н.

3. перан. Быць няўстойлівым, хісткім, мяняцца.

   • Тэмпература паветра вагаецца ад 13 да 17 гр.

|| зак. павагацца, ✂.

|| наз. ваганне, ✂.

|| прым. вагальны, ✂.

• Вагальны рух.

вага́ць, ✂; незак.

Мерна разгойдваць што-н. зверху ўніз або з боку ў бок.

• В. рычаг.

|| зак. павагаць, ✂.

ваго́н, ✂, м.

Транспартны сродак для перавозкі пасажыраў або грузаў па рэйкавых дарогах.

• Таварны в.
• Пасажырскі в.
• Трамвайны в.
• В.-ляднік.
• В.-рэстаран.
• В. дроў (колькасць, якая змяшчаецца ў ім).

|| памянш. вагончык, ✂.

|| прым. вагонны, ✂.

вагра́нка, ✂, ж.

Шахтавая печ для плаўкі чыгуну, а таксама для апалу руд каляровых металаў.

|| прым. ваграначны, ✂ і вагранкавы, ✂.