Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

бі́ржа, , ж.

  1. Установа для заключэння фінансавых, камерцыйных здзелак.

    • Валютная б.
    • Таварная б.
  2. Склад лесаматэрыялаў, драўніннай сыравіны (спец.).

  3. Вулічная стаянка рамізнікаў (уст.).

  • Біржа працы — дзяржаўная пасрэдніцкая ўстанова па найму рабочай сілы.

|| прым. біржавы, .

біржаві́к, , м.

Біржавы дзялок.

бі́рка, , ж.

  1. Невялікая дошчачка або кавалак кардону з надпісам (на таварах, на багажы і пад.).

    • Б. на чамадане.
  2. Палачка або дошчачка, на якой нарэзамі вёўся ўлік чаго-н. (уст.).

  3. перан. Характарыстыка (звычайна адмоўная), якая даецца каму-н. па шаблону.

|| прым. бірачны, .

біруза́, , ж.

Каштоўны камень, непразрысты, блакітнага або зеленаватага колеру.

|| прым. бірузовы, .

  • Б. пярсцёнак.
  • Бірузовыя хвалі (колерам падобныя на бірузу).

біру́лька, , ж.

  1. Падвеска на ланцужку кішэннага гадзінніка, бранзалета і пад. як упрыгожанне.

  2. толькі мн. Гульня, якая заключаецца ў тым, каб з кучкі маленькіх точаных фігурак з дрэва (бірулек) дастаць адну за адной, не зварухнуўшы астатніх.

  • Гуляць у бірулькі (разм. неадабр.) — займацца пустымі справамі, марна траціць час.