Verbum

біла, ✂, н.

1. Унутраная ударная частка звона; язык.

2. Падвешаны кавалак жалеза, рэйкі для падачы сігналаў.

3. Верхняя скразная планка або жардзіна ў поручнях лесвіцы, мосце і пад.

біле́т, ✂, м.

1. Дакумент, які дае права карыстацца чым-н. за плату.

   • Б. у кіно.
   • Праязны б.

2. Дакумент, які сведчыць аб прыналежнасці каго-н. да палітычнай або грамадскай арганізацыі.

   • Прафсаюзны б.

3. Папяровы грашовы знак.

   • Крэдытны б.

4. Лісток з якім-н. тэкстам.

   • Экзаменацыйны б.
   • Запрашальны б.

|| прым. білетны, ✂.

білецёр, ✂, м.

Кантралёр, які правярае ўваходныя білеты.

|| ж. білецёрка, ✂.

|| прым. білецёрскі, ✂.

білінгві́зм, ✂, м.

Двухмоўе — валоданне і папераменнае карыстанне адной і той жа асобай дзвюма рознымі мовамі.

більён, ✂, м.

Лік, роўны тысячы мільёнаў (мільярду) у рускай, французскай і амерыканскай сістэмах падліку або мільёну мільёнаў (тысячы мільярдаў) у нямецкай і англійскай сістэмах.

|| прым. більённы, ✂.

білья́рд, ✂, м.

1. Гульня шарамі і спецыяльным кіем на прызначаным для гэтай гульні стале.

   • Гуляць у б.

2. Стол, абцягнуты сукном з бартамі і лузамі для гэтай гульні.

|| прым. більярдны, ✂.