біла назоўнік | ніякі род
-
Унутраная ударная частка звона; язык.
-
Падвешаны кавалак жалеза, рэйкі для падачы сігналаў.
-
Верхняя скразная планка або жардзіна ў поручнях лесвіцы, мосце і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)