Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

біно́кль, , м.

Ручная аптычная прылада з дзвюх паралельна злучаных падзорных труб для разглядвання аддаленых прадметаў.

  • Тэатральны б.
  • Палявы б.

|| прым. біноклевы, .

біно́м, , м.

Алгебраічны выраз, які ўяўляе сабой суму або розніцу адначленаў; двухчлен.

бінт, , м.

Марлевая стужка для перавязкі ран, пераломаў і пад.

  • Перавязаць рану бінтам.

|| памянш. бінцік, .

|| прым. бінтавы, .

  • Бінтавая павязка.

бінтава́ць, ; незак.

Перавязваць бінтам.

|| зак. забінтаваць, .

|| звар. бінтавацца, .

|| зак. забінтавацца, .

|| наз. бінтаванне, і бінтоўка, .