Verbum

біта, ✂, ж.

Прадмет, якім б’юць у некаторых гульнях (напр. пры гульні ў гарадкі).

бі́тва, ✂, ж. (высок.).

Бой.

• Б. за вызваленне Мінска.

бі́тка, ✂, ж.

У картачнай гульні — карты, узятыя большай або казырнай картай.

біткі́, ✂, м.

Круглыя катлеты з адбіўнога або сечанага мяса.

• Б. ў смятане.

бітко́м:

• бітком набіты (разм.) — напоўнены так, што вельмі цесна.

  • Аўтобус бітком набіты.

біто́н, ✂, м.

Металічная або пластмасавая пасудзіна цыліндрычнай формы з накрыўкай.

• Малочны б.

|| прым. бітонны, ✂.

бі́ты, ✂.

1. Забіты, зарэзаны; настраляны (пра дзічыну).

   • Б. вяпрук.

2. Разбіты на кавалкі, расколаты.

   • Бітая пасуда.

3. Валены.

   • Бітыя валёнкі.

◊

• Бітая гадзіна (разм.) — доўгі час, больш за гадзіну.

• Бітая дарога — уезджаная дарога.