бірка

назоўнік | жаночы род

  1. Невялікая дошчачка або кавалак кардону з надпісам (на таварах, на багажы і пад.).

    • Б. на чамадане.

  2. Палачка або дошчачка, на якой нарэзамі вёўся ўлік чаго-н. (устарэлае).

  3. пераноснае значэнне: Характарыстыка (звычайна адмоўная), якая даецца каму-н. па шаблону.

|| прыметнік: бірачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)