Verbum

біру́лька, ✂, ж.

1. Падвеска на ланцужку кішэннага гадзінніка, бранзалета і пад. як упрыгожанне.

2. толькі мн. Гульня, якая заключаецца ў тым, каб з кучкі маленькіх точаных фігурак з дрэва (бірулек) дастаць адну за адной, не зварухнуўшы астатніх.

◊

• Гуляць у бірулькі (разм. неадабр.) — займацца пустымі справамі, марна траціць час.