бірулька назоўнік | жаночы род

  1. Падвеска на ланцужку кішэннага гадзінніка, бранзалета і пад. як упрыгожанне.

  2. толькі Гульня, якая заключаецца ў тым, каб з кучкі маленькіх точаных фігурак з дрэва (бірулек) дастаць адну за адной, не зварухнуўшы астатніх.

    • Гуляць у бірулькі (размоўнае неадабральнае) — займацца пустымі справамі, марна траціць час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)