Verbum

чапурыцца, ✂; незак. (разм.).

Прыхарошвацца, прыбірацца.

• Дзяўчаты чапурыліся на гулянне.

|| зак. прычапурыцца, ✂.

чапурыць, ✂; незак. (разм.).

Прыхарошваць, прыбіраць.

|| зак. прычапурыць, ✂.

чапяла, ✂, ж.

Спецыяльна загнутая на канцы лапатачка з ручкай для захоплівання гарачай скаварады.

|| прым. чапяльны, ✂ і чапельны, ✂.

чапяльнік, ✂, м.

Ручка чапялы.

чара, ✂, ж. (паэт. уст.).

Шкляная пасудзіна для піцця віна, часта з рознымі ўпрыгожаннямі.

|| памянш. чарачка, ✂.

чараваць, ✂; незак.

1. Паводле забабонных уяўленняў: уздзейнічаць чарамі, магічнымі прыёмамі на людзей.

2. перан. Захапляць, вабіць, узбуджаць подзіў.

   • Дзяўчына чаравала ўсіх сваёй прыгажосцю.

|| наз. чараванне, ✂.

чаравікі, ✂, м.

Невысокі, да шчыкалаткі і крыху вышэй, скураны абутак на шнурках.

|| памянш. чаравічкі, ✂.

|| прым. чаравічны, ✂.

чарада, ✂, ж.

1. Статак, гурт жывёл аднаго віду.

   • Ч. авечак.
   • Ч. кароў.

2. Гурт. натоўп (людзей).

   • Ч. хлопчыкаў.
   • Ч. мужчын.

3. Рад аднародных прадметаў, істот, якія размяшчаюцца або рухаюцца адзін за адным.

   • Ч машын.
   • Ч. хмар.
   • Думкі плылі чарадой (перан.).

4. Чарга, месца, час каго-н. у якім-н. парадку (разм.).

   • Заўтра яго ч. пасвіць кароў.

чарадзей, ✂, м.

1. Вядзьмар, чараўнік (уст.).

2. перан. Той, хто зачароўвае, захапляе чым-н.

|| ж. чарадзейка, ✂.

|| прым. чарадзейскі, ✂.

чарадзейны, ✂.

1. Які валодае магічнай, звышнатуральнай сілай.

   • Чарадзейнае зелле.

2. Які захапляе, чаруе.

   • Чарадзейная сіла слова.

|| наз. чарадзейнасць, ✂.