Verbum

чахарда, ✂, ж.

1. Гульня, у якой адны па чарзе скачуць цераз спіны другіх, якія стаяць на карачках.

2. перан. Блытаніна, якая ўзнікае з-за пастаянных змен, перамяшчэнняў (разм. неадабр.).

   • Міністэрская ч. (частая змена міністраў).

чахліць, ✂; незак. (спец.).

Закрываць чахлом (у 1 знач.), чахламі.

• Ч. гарматы.

|| зак. зачахліць, ✂.

чахлы, ✂.

1. Які дрэнна, слаба расце (пра расліны); вялы, чэзлы.

2. Хваравіты, кволы.

   • Чахлае дзіця.

|| наз. чахласць, ✂.

чахнуць​¹, ✂; незак.

1. Дрэнна, слаба расці; сохнуць, вянуць.

   • Ярына чахла без дажджу.

2. Станавіцца слабым, кволым, нядужым.

   • Дзіця чахне на вачах.

|| зак. зачахнуць, ✂.

чахнуць​², ✂; зак. (разм.).

Гучна стрэліць, ударыць і пад.

чахнуць​³, ✂; незак.

Паступова астываць.

|| зак. ачахнуць, ✂.

• Печ ачахла.
• Настрой ачах (перан.).

чахол, ✂, м.

1. Покрыўка з тканіны або іншага матэрыялу, зробленая па форме якога-н. прадмета для захоўвання яго ад псавання, забруджвання і пад.

   • Ч. на канапу.

2. Жаночае адзенне з непразрыстай тканіны, якое надзяваецца пад лёгкую, празрыстую сукенку.

|| памянш. чахольчык, ✂.

|| прым. чахольны, ✂.