чара, ✂, ж. (паэт. уст.).

Шкляная пасудзіна для піцця віна, часта з рознымі ўпрыгожаннямі.

|| памянш. чарачка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)