Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

цыркуляваць, ; незак.

Рабіць кругавы рух, кругаварот.

  • Кроў цыркулюе па крывяносных сасудах.

|| наз. цыркуляцыя, .

|| прым. цыркуляцыйны, .

цыркуляр, , м.

Дырэктыўнае распараджэнне для падведамных устаноў ці падначаленых службовых асоб.

  • Ц. міністэрства.

|| прым. цыркулярны, .

  • Ц. загад.
  • У цыркулярным парадку.

цыркулярка, , ж.

Піларама з дыскавай пілой.

  • Круглая піла для цыркуляркі.

|| прым. цыркулярачны, .

цыркулярны, , (спец.).

Круглы, які мае форму акружнасці.

  • Цыркулярная піла.
  • Ц. душ.

цыроз, , м. (спец.).

Разрастанне ў якім-н. органе злучальнай тканкі, што парушае функцыі гэтага органа.

  • Ц. печані.
  • Ц. лёгкіх.

|| прым. цырозны, і цыразіяльны, .

цыроўка, , ж.

  1. гл. цыраваць.

  2. Ніткі, якімі цыруюць.

    • Баваўняная ц.
  3. Зацыраванае месца.

    • Атрымалася прыгожая ц.

цырульнік, , ж.

Майстар, які займаецца галеннем, стрыжкай, прычоскай валасоў і пад.

|| ж. цырульніца, .

|| прым. цырульніцкі, .

цырульня, , ж.

Спецыяльная ўстанова, дзе стрыгуць, голяць, прычэсваюць.

  • Жаночая ц.

цырыкаць, ; незак.

Пра некаторых птушак: абзывацца гукамі, падобнымі на «цырык-цырык», шчабятаць.

  • Жаваранкі цырыкаюць.

|| аднакр. цырыкнуць, .

|| наз. цырыканне, .

цырыманіял, , м.

Распарадак цырымоніі (у 1 знач.), рытуал (у 2 знач.).

  • Воінскія цырыманіялы.

|| прым. цырыманіяльны, .

  • Ц. марш.