Verbum

дынамізм, ✂, м. (кніжн.).

Наяўнасць, багацце дынамікі ў чым-н. (у 3 знач.).

• Д. падзей.

дынамік, ✂, м.

Прыбор для гучнага ўзнаўлення радыёперадачы.

• Уключыць д.

дынаміка, ✂, ж.

1. Раздзел механікі, які вывучае законы руху цел у залежнасці ад сіл, што дзейнічаюць на іх.

2. Ход развіцця якой-н. з’явы (кніжн.).

   • Д. грамадскага развіцця.

3. Рух, дзеянне, развіццё (кніжн.).

   • Д. сучаснага жыцця.

|| прым. дынамічны, ✂.

дынаміт, ✂, м.

Моцнае выбуховае рэчыва, асноўнай састаўной часткай якога з’яўляецца нітрагліцэрына.

|| прым. дынамітавы, ✂ і дынамітны, ✂.

дынамічны, ✂.

1. гл. дынаміка.

2. Багаты на дзеянні (кніжн.).

   • Дынамічнае мастацтва.

|| наз. дынамічнасць, ✂.

дынамометр, ✂, м.

Прыбор для вымярэння мышачнай сілы чалавека.

дынар, ✂, м.

Грашовая адзінка ў Югаславіі, Іраку, Тунісе і іншых дзяржавах.

дынастыя, ✂, ж.

1. Шэраг правячых манархаў, якія паходзяць з аднаго і таго ж роду.

   • Д. Бурбонаў у Францыі.

2. перан. Аб працавітых людзях, якія з роду ў род перадаюць майстэрства, слаўныя працоўныя традыцыі.

   • Д. сталявараў.

|| прым. дынастычны, ✂.

дынга, нескл., м.

Дзікі аўстралійскі сабака.

дыня, ✂, ж.

Бахчавая расліна з сямейства гарбузовых, а таксама буйны салодкі плод яе.

|| памянш. дынька, ✂.

|| прым. дынны, ✂.