Verbum

пратэстант​², ✂, м.

Паслядоўнік пратэстантызму.

|| ж. пратэстантка, ✂.

|| прым. пратэстанцкі, ✂.

пратэстантызм, ✂, м.

Назва хрысціянскіх веравучэнняў, якія адкалоліся ў сувязі з Рэфармацыяй 16 ст. ад каталіцызму.

|| прым. пратэстанцкі, ✂.

пратэстанцтва, ✂, н.

Тое, што і пратэстантызм.

праўда, ✂, ж.

1. Тое, што адпавядае рэчаіснасці, ісціна.

   • Гаварыць праўду.
   • П. вочы коле (прыказка).
   • Што п., то п. (сапраўды, на самой справе; разм.).

2. Парадак, заснаваны на справядлівасці, сумленнасці.

   • Шукаць праўды.
   • Стаяць за праўду.

3. Тое, што і правата (разм.).

   • Ваша п. (вы правы).

4. у знач. вык. і пабочн. сл. Сапраўды, на самой справе.

   • І п., дождж ідзе.
   • Я, п., забыла пра сход.

5. злуч. уступальны. уступальны. Хоць і (разм.).

   • Сенакос добры, п. крыху далекавата ад вёскі.

◊

• Па праўдзе кажучы, пабочн. сл. (разм.) — ужыв. пры падкрэсліванні правільнасці, праўдзівасці сказанага, таго, што сцвярджаецца.

праўдападобны, ✂.

Падобны на праўду, верагодны.

• Праўдападобная інфармацыя.
• Праўдападобна (прысл.) расказаць.

|| наз. праўдападобнасць, ✂.

праўдзівы, ✂.

1. Які выражае праўду.

   • Праўдзівая аповесць.
   • Праўдзіва (прысл.) расказваць.

2. Які любіць гаварыць праўду, імкнецца да праўды.

   • П. чалавек.
   • П. характар.

|| наз. праўдзівасць, ✂.

праўдзіць, ✂; незак. (разм.).

Спраўджваць, здзяйсняцца.

• Можа і сапраўды сны праўдзяць?

праўленне, ✂, н.

1. гл. правіць ​¹.

2. Орган, які кіруе якой-н. установай, арганізацыяй.

   • Член праўлення банка, кааператыва.

|| прым. праўленскі, ✂.

праўлены, ✂.

1. Які быў у рамонце.

   • Праўленыя боты.

2. З папраўкамі, выпраўлены.

   • П. экзэмпляр рукапісу.

праўнук, ✂, м.

Сын унука ці ўнучкі.