праўдзівы, ✂.

  1. Які выражае праўду.

    • Праўдзівая аповесць.
    • Праўдзіва (прысл.) расказваць.

  2. Які любіць гаварыць праўду, імкнецца да праўды.

    • П. чалавек.
    • П. характар.

|| наз. праўдзівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)